Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Αντιφασιστική Μικροφωνική στην Παλλήνη



Χθες, Παρασκευή 29/3 στις 18:00 πραγματοποιήθηκε Αντιφασιστική Μικροφωνική στη στάση μετρό/προαστιακού Παλλήνης. Κρεμάστηκαν δύο πανό στις δύο πλευρές της λεωφόρου Μαραθώνος. Εκφωνήθηκε και μοιράστηκε το κείμενο (που γράφεται παρακάτω και βρίσκεται σε μορφή pdf εδώ) και πετάχτηκαν τρικάκια με περιεχόμενο:

"Όσο πιο πολύ μας κλέβουν τη ζωή
τόσο μας ταΐζουν με έθνος και φυλή"
και
"Οι παππούδες μας πρόσφυγες
Οι γονείς μας μετανάστες
Εμείς ρατσιστές;"

Η συμμετοχή του κόσμου ήταν αρκετά μεγάλη για τα δεδομένα της περιοχής, 100 άτομα περίπου με μια εκτίμηση. Συμμετείχαν και βοήθησαν αρκετοί αντιφασίστες από την ευρύτερη Ανατολική Αττική (Αγία Παρασκευή, Μαρκόπουλο). Η ανταπόκριση του κόσμου στο μοίρασμα του κειμένου ήταν θετική και ειδικά σε νέο κόσμο ενθουσιώδης. Σε κάποιες περιπτώσεις υπήρξε και προτροπή από διερχόμενους για ισχυροποίηση του αντιφασιστικού αγώνα αφού όπως μας είπαν στο ίδιο σημείο πριν αρκετές μέρες φασιστοειδή μοίραζαν φυλλάδια. Συνεχής η παρουσία 2 μπατσικών και ασφαλιτών που τους περιτριγύριζαν απέναντι απ'τη μικροφωνική.  Η μικροφωνική ολοκληρώθηκε λίγο μετά τις 21:00 και αποχωρώντας κολλήθηκε το κείμενο, φωνάχτηκαν συνθήματα και πετάχτηκαν τρικάκια και στην ευρύτερη περιοχή της Παλλήνης.

Το κείμενο που εκφωνήθηκε/μοιράστηκε:


ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΗΠΕΔΑ,
     ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ, ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ,

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΠΑΝΤΟΥ!
   
    Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε τη μεγαλύτερη σε διάρκεια υποτίμηση των ζωών μας. Μια υποτίμηση οικονομική, υλική, ηθική, πολιτισμική, απόρροια της δομικής κρίσης του καπιταλισμού, που είναι συνυφασμένη με την ίδια του την ύπαρξη. Τα αποτελέσματά της τα βιώνουμε στην καθημερινότητά μας (ανεργία, αυτοκτονίες,, κοινωνικός κανιβαλισμός). Κράτος και αφεντικά προκαλούν αυτή την εξαθλίωση, για να πετύχουν τις στρατηγικές επέκτασης και διαιώνισης του κεφαλαίου. Αυτό το επιτυγχάνουν με την καταστολή όποιου αντιστέκεται, την καταπάτηση οποιουδήποτε δικαιώματος (κατακτήσεις προηγούμενων αγώνων), τον πολλαπλασιασμό των θυμάτων εκμετάλλευσης και με ψευτοδιλήμματα (ευρώ ή δραχμή), καθορίζοντας το εύρος των επιλογών μας.
    Στην επίθεσή του στην εργασία το κεφάλαιο ανέκαθεν στηριζόταν στον ρατσισμό (σεξιστικό, φυλετικό), που διαχώριζε τους εργαζόμενους. Οι φασιστικές συμμορίες, ως πιστοί υπηρέτες του, στοχοποιούν τους αδύναμους, σε πρώτη φάση τους μετανάστες. Έτσι αποκτούν το δικό τους μερίδιο εξουσίας και προνομίων. Άλλωστε, σε περιόδους κρίσης οι φασίστες αναδεικνύονται σε εφεδρεία του συστήματος, για να καταστείλουν τις όποιες αντιστάσεις και για να εγγυηθούν την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος.
    Οι νεοναζί εθνικιστές που μπήκαν στη βουλή υπερασπίζουν σταθερά το κεφάλαιο. Τα παραδείγματα πολλά. Αντιτάχθηκαν στην παραμικρή φορολόγηση των εφοπλιστών για τα υπό ελληνική σημαία πλοία τους. Προτίμησαν τα 80 εκατομμύρια που θα αντλούσε ο προϋπολογισμός από αυτούς, να τα επωμισθούν οι εργαζόμενοι, οι ημιάνεργοι, οι συνταξιούχοι. Ψήφισαν μαζί με την κυβέρνηση υπέρ της ιδιωτικοποίησης της αγροτικής τράπεζας (δηλαδή τη μεταβίβαση της υποθηκευμένης αγροτικής γης σε ιδιώτη τραπεζίτη). Στάθηκαν υπέρ της διαγραφής των χρεών των Π.Α.Ε. και Κ.Α.Ε. (χρέη τα οποία ξεκινούν από εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και φτάνουν σε ποσά αρκετών εκατομμυρίων ). Τελευταίο κατόρθωμά τους, η υποστήριξη της εταιρίας εξόρυξης χρυσού (Eldorado Gold).  
    Μέσα στη σύγχυση της καθημερινότητας κατασκευάζονται και μας σερβίρονται πολλοί μύθοι. Ένας κύριος μύθος είναι ότι οι μετανάστες ευθύνονται για τα ποσοστά της ανεργίας. Η πραγματικότητα όμως τους διαψεύδει. Από τη δεκαετία του ’90, χιλιάδες μετανάστες χρησιμοποιήθηκαν ως φτηνό εργατικό δυναμικό, αυξάνοντας τα κέρδη των αφεντικών. Λόγω ακριβώς του μικρού κόστους και της ανασφάλιστης εργασίας τους, αξιοποιήθηκαν ευρύτερα από τους ντόπιους οι οποίοι επιζητούσαν να ζήσουν το μικροαστικό όνειρο της κοινωνικής ανέλιξης. Τους χρησιμοποίησαν σε δουλειές που αρνιόνταν οι ίδιοι να κάνουν (οικοδομή, χειρονακτικές εργασίες, υπηρετικό προσωπικό κτλ). Αυτό ωστόσο που δεν αντιλήφθηκε κανείς είναι ότι οι συνθήκες εργασίας των μεταναστών ήταν μια εικόνα από το μέλλον, γεγονός που επιβεβαιώνεται σήμερα με τις συνθήκες εργασίας όλων. Ο πραγματικός υπαίτιος της ανεργίας είναι ο καπιταλισμός που πατώντας στον ρατσισμό συσσώρευσε περισσότερο κέρδος και διαίρεσε τα θύματα της εκμετάλλευσης για να μη δουν τον κοινό τους εχθρό.

     Ένας άλλος μύθος που θέλουν να περάσουν είναι ότι οι φασίστες δρουν εκτός συστήματος, ενώ στην πραγματικότητα συνεργάζονται με το σκληρό πυρήνα του κατασταλτικού μηχανισμού. Πολλοί από αυτούς είναι μπάτσοι το πρωί και ναζιστές το βράδυ και συμμετέχουν ως “αγανακτισμένοι πολίτες” σε επιχειρήσεις καταστολής ενάντια σε όσους αντιστέκονται και εξεγείρονται. .Δεν είναι λίγες οι φορές που εμφανίζονται μαζί με τους μπάτσους και επιτίθενται σε αντιφασίστες/αντιφασίστριες.
    Τα ΜΜΕ, ένας άλλος βασικός πυλώνας του συστήματος, αποτελούν βασικό εργαλείο προπαγάνδισης εθνικιστικών, ρατσιστικών και φασιστικών θέσεων. Tο 1992, με αφορμή το μακεδονικό ζήτημα, αυτή η προπαγάνδα κορυφώθηκε και έκτοτε έχει γενικευθεί. Άλλωστε ο εκφασισμός της κοινωνίας είναι το πάτημα που βρίσκουν κάθε λογής φασίστες, ώστε να παίρνουν μία πιο ακραία θέση γύρω από ζητήματα (εγκληματικότητα, μετανάστες) που έχουν τεθεί στον δημόσιο διάλογο και απασχολούν την κοινωνία.
    Προνομιακές σχέσεις με το φασισμό διατηρεί και η εκκλησία. Προσφέρει από χρηματοδότηση μέχρι δημόσια υποστήριξη με χαρακτηριστικά παραδείγματα τους μητροπολίτες Αμβρόσιο, Άνθιμο κλπ. Σε συνδυασμό με το τρίπτυχο πατρίς-θρησκεία-οικογένεια (με το οποίο διαπεδαγωγήθηκαν γενιές και γενιές) δεν μας μένει καμιά απορία για τα ιδεολογήματα που γεννούν το φασισμό.
    Οι σχέσεις των φασιστοειδών με τους θεσμούς σε συνδυασμό με τις «δουλειές» τους στη «νύχτα» (μαφία) αποδεικνύουν ότι κράτος και παρακράτος πάνε μαζί. Τραμπούκοι και δολοφόνοι, μαχαιροβγάλτες της νύχτας τραμπουκίζουν μετανάστες, ομοφυλόφιλους, τσιγγάνους. Όπως συνέβη τελευταία στα Πετράλωνα με τη δολοφονία του μετανάστη Σαχτζάτ Λουκμάν από το Πακιστάν. Πρακτική που εφάρμοσαν σε επόμενο θύμα και οι δημοτόμπατσοι κυνηγώντας μέχρι τις γραμμές του τραίνου τον μικροπωλητή Μπαμπακάρ Ντιάε μετανάστη από την Σενεγάλη.
    Τον τελευταίο χρόνο νεοναζί εθνικιστές κάνανε την εμφάνιση τους και σε περιοχές της Ανατολικής Αττικής με τη δημιουργία γραφείων στη Λούτσα και στην Ανάβυσσο, χύνοντας δηλητήριο και βαρβαρότητα στις τοπικές κοινωνίες. Από τότε αυξήθηκαν οι ρατσιστικές επιθέσεις, όπως στα Σπάτα που επιχείρησαν να κάψουν ζωντανούς μέσα στο σπίτι τους τρεις μετανάστες από το Πακιστάν.
   
    Όλη αυτή τη βία από το κράτος, το παρακράτος και το κεφάλαιο, που στρέφεται ενάντια στις ζωές μας, πολύς κόσμος την αποδέχεται παθητικά. Ίσως γιατί πιστεύει ότι δήθεν δεν έχει άλλη επιλογή. Ίσως γιατί πιστεύει σε ένα ακόμη παραμύθι που του σερβίρουν, ότι οι θυσίες που του επιβάλουν είναι για το καλό του συνόλου. Ότι οι μετανάστες δήθεν απειλούν το έθνος. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι «ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων». Τη στιγμή που το 80% του κόσμου κάνει περικοπές μέχρι και βασικών αγαθών, ο Λάτσης το 2012 αύξησε την περιουσία του σε 3,3 δισεκατομμύρια δολάρια από 2,6 δισεκατομμύρια την προηγούμενη χρονιά.
    Είναι σαφής η θεμελιώδης ανάγκη του συστήματος εκμετάλλευσης να διαμορφώσει τη λογική μας, να εξαλείψει την κριτική σκέψη μας και να μας εμποτίσει φανατισμό για έννοιες αόριστες και μεταφυσικές όπως το έθνος και η θρησκεία. Φανατισμό για διάφορους εθνικούς μύθους που βασίζονται στην φαντασιακή/διαστρεβλωμένη διήγηση της ιστορίας απ’ τα κράτη και που πολύ εύκολα μπορεί να οδηγήσουν σε λογικές περί ανωτερότητας, καθαρότητας και συνέχειας της φυλής. Μύθους που είναι ασπίδα προστασίας για το σύστημα και που τους προτάσσει απέναντι στις πραγματικές ζωές μας όταν χρειάζεται να τις αναλώσει για τα συμφέροντά του.

    Αυτοοργάνωση στις γειτονιές μας, για να δημιουργήσουμε τους όρους και τις συνθήκες ζωής μας. Αυτοοργάνωση για να τσακίσουμε τον φασισμό και οτιδήποτε άλλο αναπαράγει τις υπάρχουσες δομές εξουσίας. Η απραξία και η μη συμμετοχή, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο μία πράξη ευνοϊκή για το σύστημα. Να τσακίσουμε κάθε είδους  φασισμό και να δημιουργήσουμε μία κοινωνία ελεύθερων και ίσων ανθρώπων.


ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ

ΤΟΣΟ ΜΑΣ ΤΑΪΖΟΥΝ ΜΕ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΦΥΛΗ.


Αντιφασίστριες Αντιφασίστες Ανατολικής Αττικής              antifanattiki@gmail.com




Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Πατρίδα



Λοιπόν,
αγρίεψε ο κόσμος σαν καζάνι που βράζει
σαν το αίμα που στάζει, σαν ιδρώτας θολός
Πότε πότε γελάμε, πότε κάνουμε χάζι
και στα γέλια μας μοιάζει να γλυκαίνει ο καιρός.

Μα όταν κοιτάζω τις νύχτες τις ειδήσεις να τρέχουν
ξέρω ότι δεν έχουν νέα για να μου πουν
Ήμουν εγώ στη φωτιά, ήμουν εγώ η φωτιά
είδα το τέλος με τα μάτια ανοικτά.

Είδα τον πόλεμο φάτσα, τη «φυλή» και τη «ράτσα»
προδομένη από μέσα, απ τους πιο πατριώτες
Να χουν τη μάνα μου αιχμάλωτη με τ όπλο στο στόμα
Τα παιδιά τους στολίζουν σήμερα τη Βουλή.

Κάτω από ένα τραπέζι το θυμάμαι σαν τώρα
με μια κούπα σταφύλι στου βομβαρδισμού την ώρα
είδα αλεξίπτωτα χίλια στον ουρανό σαν λεκέδες
Μου μιλούσε ο πατέρας μου να μη φοβηθώ.

«Κοίταξε τι ωραία που πέφτουν!
Τι ωραία που πέφτουν...»

Είδα γονείς ορφανούς, ο ένας παππούς απ τη Σμύρνη
στη Δράμα πρόσφυγας πήγε να βρει βουλγάρικη σφαίρα
κι ο άλλος, Κύπριος φυγάς στο μαύρο τότε Λονδίνο
στα είκοσι επτά του στα δύο τον κόψανε οι Ναζί.

Είδα μισή Λευκωσία, βουλιαγμένη Σερβία
στο Βελιγράδι ένα φάντασμα σ άδειο ξενοδοχείο
Αμερικάνικες βόμβες και εγώ να κοιμάμαι
αύριο θα τραγουδάμε στης πλατείας τη γιορτή.

Είδα κομμάτια το κρέας μες στα μπάζα μιας πόλης
είδα τα χέρια, τα πόδια πεταμένα στη γη
είδα να τρέχουν στο δρόμο με τα παιδιά τους στον ώμο
κι εγώ τουρίστας με βίντεο και φωτογραφική

Εδώ στην άσχημη πόλη που απ την ανάγκη κρατιέται
ένας λαός ρημαγμένος μετάλλια ντόπας ζητάει
Ολυμπιάδες κι η χώρα ένα γραφείο τελετών
θα σου ζητήσω συγγνώμη που σε μεγάλωσα εδώ.

Τους είχα δει να γελάνει οι μπάτσοι κι απ την Ομόνοια
να πετάν δακρυγόνα στο πυροσβεστικό
Στο παράθυρο εικόνισμα, άνθρωποι σαν λαμπάδες
και τα κανάλια αλλού να γυρνούν το φακό.

Και είδα ξεριζωμένους να περνούν τη Γραμμή
για μια πόρνη φτηνή ή για καζίνο και πούρα
Έτσι κι αλλιώς μπερδεμένη η πίστη μας η καημένη
ο Σολωμός με Armani και η καρδιά ανοιχτή.

Δε θέλω ο εαυτός μου να ναι τόπος δικός μου
ξέρω πως όλα αν μου μοιάζαν θα ταν αγέννητη η γη
Δε με τρομάζει το τέρας, ούτε κι ο άγγελός μου
ούτε το τέλος του κόσμου, με τρομάζεις εσύ.

Με τρομάζεις ακόμα, οπαδέ της ομάδας
του κόμματος σκύλε, της οργάνωσης μάγκα
διερμηνέα του Θεού, ρασοφόρε γκουρού
τσολιαδάκι φτιαγμένο, προσκοπάκι χαμένο
Προσεύχεσαι και σκοτώνεις, τραυλίζεις ύμνους οργής
έχεις πατρίδα το φόβο, γυρεύεις να βρεις γονείς
μισείς τον μέσα σου ξένο κι όχι, δεν καταλαβαίνω
δεν ξέρω πού πατώ και πού πηγαίνω.