Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Τζωρτζ Όργουελ - Φόρος τιμής στην Καταλωνία




Το βιβλίο αυτό είναι μια καταγραφή των εμπιεριών του Όργουελ σαν πολιτοφύλακα στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Γραμμένο λίγους μόνο μήνες μετά τα γεγονότα, μας δίνει ένα πορτραίτο του Εμφυλίου που άρχισε σα μια γνήσια εργατική επανάσταση και τελείωσε σα μια τραγική απώλεια ζωής και ιδανικών. Περιγράφει τη σκληρότητα, την ανικανότητα, τους πολιτικούς επιγμούς, την κυνική διπλοπροσωπία των Κομμουνιστών, που υποστηριζόταν απ΄τη Ρωσία, με αρκετή αμεροληψία κι ανθρωπιά ώστε να προσφέρει στον αναγνώστη μια διάφανη εικόνα του πολέμου και του πολιτικού χάους που ονομαζόταν Δημοκρατική Ισπανία. Αυτή η έκδοση εμπεριέχει και το μεταγενέστερο δοκίμιο του Όργουελ,Αναπολώντας τον Ισπανικό Πόλεμο.

Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012

"Ubuntu"



Κομμάτι από άρθρο της Φωτεινής Τσαλίκογλου:

 "Ενας ανθρωπολόγος πρότεινε στα παιδιά μιας αφρικανικής φυλής ένα παιχνίδι: 
Τοποθέτησε ένα καλάθι γεμάτο ζουμερά φρούτα δίπλα σ' ένα δέντρο και είπε στα παιδιά ότι όποιο από αυτά φτάσει πρώτο στο καλάθι θα πάρει όλα τα φρούτα. Οταν τους έδωσε το σινιάλο για να τρέξουν, πιάστηκαν χέρι-χέρι και ξεκίνησαν να τρέχουν όλα μαζί. Υστερα κάθισαν σ' έναν κύκλο για να φάνε τα φρούτα. Οταν ρώτησε τα παιδιά γιατί το έκαναν αυτό, αφού κάποιο από αυτά θα μπορούσε να είχε καρπωθεί όλα τα φρούτα, τα παιδιά απάντησαν «Ubuntu», που σημαίνει: «Δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι αν έστω ένας από εμάς είναι στεναχωρημένος!». Η λέξη «Ubuntu» στη γλώσσα τους σημαίνει επινοώ, κατασκευάζω, συν-ενώνω κάτι σαν «Υπάρχω γιατί υπάρχουμε». Μια ανοίκεια λέξη κι ένα άγνωστο σ' εμάς, μέσα στην παγκοσμιοποιημένη, αγριεμένη, αγριευτική πραγματικότητα, παιχνίδι. Μα τι λέω; Eίναι ποτέ δυνατόν; Σας βλέπω να χαμογελάτε με το ουτοπικό της πρότασης. Με ειρωνεία και συγκατάβαση. Κι όμως, αν δεν πιστέψεις σήμερα στην ουτοπία μιας άλλης εκδοχής ζωής έχεις τελειώσει. Αν δεν εμψυχωθείς από την πίστη σε μια διαφορετική δυνατότητα ύπαρξης και συνύπαρξης μένεις αγκαλιά με το ήδη γνωστό. Κι αυτό μυρίζει σήψη, και μούχλα, και θάνατο. Και τα όνειρα πολλοί τα αγνόησαν και τα χλεύασαν, τον θάνατο ουδείς."

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Χάσμα - Ξυπνάω νωρίς


Γκούλαγκ - Είμαι Ο Ένας




Απλά ΕΠΟΣ..




Παράτα το σχολειό, παράτα αυτό το χάλι
Να είσ αφεντικό του εαυτού σου πάλι
Παράτα τα θρανία και τ αμφιθέατρα
Να ρθης στη παραλία να κάνουμ έρωτα.

Παράτα τη δουλειά, παράτα τη τη σκρόφα
Και κοίτα πως εσύ θ αποφασίζεις πρώτα.
Χιλιάδες σουπερμάρκετ γεμάτα πράματα
Γιατί δεν τα βουτάμε για τα γεράματα;

Παράτα το θεό, πατέρα και παρτάλι
Μη θέλεις παντρειά και μισθωτό χαμάλη
Αρνήσου να σαι σκλάβα διπλά κι ολόϊδια
Θα ζήσουν τα παιδιά μας μεσ τα κοινόβια

Παράτα το λοιπόν, παράτα το το κόμμα
Μη θες να κουβαλάς το κουρδιστό σου πτώμα.
Της κεντρικής γαϊδάρας να είσ ερμηνευτής
Αρνήσου να σαι χάφτης και καθοδηγητής.

Κατούρα στη βουλή και σπάστους τα γραφεία
Να πάει να πνιγεί κι η γραφειοκρατία
Και φόρεσε κουκούλα ωσάν σε πρίζουνε
Σε κάθε αναμπουμπούλα μη σε γνωρίζουνε.

Παράτα το στρατό το προβατοποιείο
Και ας μας έχουνε για το τρελλοκομείο
Για μια χαζή πατρίδα οπλίζουν τους λαούς
Δεν κάνει η ιεραρχία για τους αναρχικούς

Στην κοινωνία αυτή σαπίσαμε στ αλήθεια
Απάνθρωποι θεσμοί μας γίνανε συνήθεια
Παράτησέ τα όλα να ζήσουμ άβολα
Οι άλλοι όπως βαδίζουν κι εμείς ανάποδα

NO MORE.