Ζουν Ανάμεσά Μας (?)

Χαιρετίζω το ψαγμένο κοινό του blog μας (τους άλλους δύο συνεργάτες δηλαδη). Είναι η πρώτη μου φορά που γράφω σ'αυτά τα μπλογκς (του διαόλου), οπότε δείξτε έλεος. Για να βγω λοιπόν από τη δυσκολη θέση να πρέπει να εμπνευστώ κάτι δικό μου, θα αρχίσω με τη πετυχημένη συνταγή του κλεμμένου.

Μια φορά και ένα καιρό λοιπόν και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '80, ζούσε και μεγαλουργούσε στην Αθήνα ο Νικόλας ο Άσιμος. Τρελός για πολλούς, φιλόσοφος και πραγματικός αναρχικός για άλλους, αν και δεν γούσταρε οποιονδήποτε χαρακτηρισμό ο ίδιος, ζούσε στα Εξάρχεια.

Εξασφάλιζε τα προς το ζην πουλώντας τις παράνομες κασέτες που ηχογραφούσε και γενικώς ζούσε μια ζωή στο δρόμο, αφού ποτέ δεν συμβιβάστηκε με τίποτα και ούτε επιδίωξε την καριέρα ώς τραγουδιστής (βλέπε Παπακωνσταντίνου ). Παράλληλα καθημερινά στο δρόμο έδινε αυτοσχέδιες παραστάσεις όπου κριτίκαρε και σχολίαζε τα πάντα ,από την εξουσία, μέχρι τις συνήθειες και τον τρόπο σκέψης του μέσου ανθρώπου, πάντα με τον ξεχωριστό και ιδιαίτερο τρόπο έκφρασής του.
Ανάμεσα σε όλα τα άλλα, είχε γράψει και ένα βιβλίο όπου καταπιανόταν με ένα ιδιάιτερο είδος ανθρώπων που προέρχονταν από τον πλανήτη Κροκ, τους λεγόμενους κροκάνθρωπους. Μια σύντομη περιγραφή τους που είχε δώσει ο ίδιος ήτανε η παρακάτω:

Κροκάνθρωπος = Ο άνθρωπος ο οποίος είναι από την φύση του ορθόνομος.

Περιγραφή:

Έχει ελάχιστη η μηδενική ικανότητα στην υποκρισία, στο ψεύδος, στο 'δήθεν'.

Ακόμα και εάν η λογική του ατόμου θεωρήσει αναγκαία την υποκρισία, δεν θα αντέξει τον εαυτό του. Για παράδειγμα, εάν αγνοήσει μία αδικία, ώστε να έχει όφελος απο αυτήν, θα έχει έντονες τύψεις μέχρι και σωματικές αντιδράσεις (όπως το σφίξιμο του στομαχιού).

Έχει μια σχετικά έντονη επιθυμία να αλλάξει αυτός ο κόσμος, να επικρατήσει το δίκαιο και η ελευθερία.

Συνέπειες:

Το άτομο απορρίπτει το κάθε τι (ιδεολογία, κοινωνία, άτομα, κλάδους...) εάν περιέχει ψεύδος, ανισότητα, αδικία.

Το άτομο αυτό δεν δέχεται εύκολα κάποια δεσμά, τα οποία περιορίζουν το πνεύμα, εκτός εάν αυτά είναι βάσιμα.

Έχει μεγάλη ανάγκη από άτομα που είναι όμοιά του, διότι μόνο αυτά αντέχουν την σχεδόν ολική ελευθερία του από δεσμά (η έστω την προσπάθεια του να την αποκτήσει).

Απογοητεύεται συχνά από σχέσεις που συνάπτει, λόγου του ότι αργά η γρήγορα διακρίνει πως δεν πρόκειται για όμοιά του, δηλαδή πως πρόκειται για άτομα τα οποία αντέχουν την υποκρισία, την αδικία και το δήθεν.

Διαβάζοντας την περιγραφή, απορεί κανείς αν υπάρχουν κάπου ανάμεσά μας τέτοιοι άνθρωποι. Και το κυριότερο δεν είναι αν θεωρητικά κάποιοι πιστεύουν στις παραπάνω αρχές, αλλά αν ζούνε και πράττουν σύμφωνα με αυτές, γιατί η σκέψη απέχει πολύ από την πράξη. Και γιατί, και εδώ είναι το σημαντικότερο πιστεύω, ίσως μέσα μας όλοι φοβόμαστε την απόρριψη και το περιθώριο, αφού προϋποθέτει ρήξη με πολλές "δήθεν" καταστάσεις και άτομα και προσεκτική επιλογή αυτών, με κίνδυνο τελικά να μείνεις μόνος και αποκλεισμένος από τον φημισμένο "κοινωνικό περίγυρο". Είναι μάλλον στη ψυχολογία του ανθρώπου να συγκρούεται μεταξύ της ιδανικής ζωής που θέλει να φτιάξει και να ζήσει, και τελικά την αποδοχή ότι δεν είναι μόνος του και ότι ίσως πρέπει να κάνει κάποιες υποχωρήσεις σε αυτό το κατασκεύασμα που λέγεται κοινωνική ζωή. Ίσως να υπάρχουν οι κροκάνθρωποι, αλλά απελπισμένοι να ψάχνουνε για κάποιον όμοιό τους. Ίσως τελικά να το κατάφερε ο Άσιμος σε ένα βαθμό, άλλα όλοι ξέρουμε το τέλος του, πιθανώς απογοητευμένος, στιγματισμένος και μόνος, ψάχνοντας ως το τέλος κάποιους άλλους κροκανθρώπους...

EDIT: Μετά απο ευγενική παραίνεση (διαταγή) του συνεργάτη folkard και για λόγους καλωπισμού, η ανάρτηση εμπλουτίζεται με ένα χαρούμενο τραγουδάκι του Άσιμου


Είμαστε Τρομοκράτες

Μουσική,στίχοι:Νικόλας Άσιμος

Ταινία μικρού μήκους: "Momentos"

Επίκαιρη ταινία μικρού μήκους του Nono Rocha. Κέρδισε πολλά κινηματογραφικά βραβεία.

Kοριτσάκια σε ροζ τσιχλόφουσκες

Είχα σκοπό να πιάσω το θέμα της θρησκείας-εκκλησίας που άνοιξε ο σεβάσμιος εν Χριστώ αδελφός Cloudkicker, αλλά επειδή κατάλαβα ότι ένα τόσο μεγάλο (και τόσο μικρό ταυτόχρονα) για τους περισσότερους θέμα δε θα μπορούσε να χωρέσει σε μία μόνο ανάρτηση, είπα να ασχοληθώ με κάτι πιο light. Επιφυλάσσομαι όμως να το κάνω στο εγγύς μέλλον. "Ο καιρόc γαρ εγγύc", που λένε και τα συμπαθή μας τετράποδα.

Αποφάσισα να μοιραστώ τις σκέψεις μου για ένα φαινόμενο που μαστίζει την ελληνική -και όχι μόνο- κοινωνία, τα "κοριτσάκια σε ροζ τσιχλόφουσκες". Και την μαστίζει όχι μόνο γιατί υπάρχουν πάρα πολλά από αυτά, αλλά σαν αποτέλεσμα υπάρχει και ο αντίστοιχος αριθμός τύπων που ήταν-δεν ήταν σαν αυτά, αποφάσισαν να γίνουν, για να είναι αρεστοί ή να τα πιάσουν γκόμενες, γιατί "το νινι σέρνει γαλέρα..." όπως λέει και η γνωστή παροιμία.

Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός κοριτσιού σε ροζ τσιχλόφουσκα είναι συνήθως τα ακόλουθα:

Έχει σαν είδωλό της μία ή περισσότερες απ'τις πρωταγωνίστριες του Sex & The City. Το όνειρό της είναι να φτάσει σε ένα σημείο στη ζωή της, στο οποίο θα έχει επιτυχημένη καριέρα -σε οτιδήποτε, δεν έχει σημασία, αλλά συνήθως φαντάζεται τον εαυτό της σαν υψηλόβαθμο στέλεχος σε μια μεγάλη εταιρία ή επιχείρηση-, αρκετά λεφτά, θα είναι αυτόνομη και ανεξάρτητη, θα έχει δικό της διαμέρισμα, αυτοκίνητο και θα αλλάζει τους άντρες σαν τα πουκάμισα. Θα τους γνωρίζει σε clubs και bars σε ακριβές περιοχές, ενώ πίνει το κοσμοπόλιταν ή το μαρτίνι της με τις πανομοιότυπες ξανθιές φίλες της, σχολιάζοντας τα εξής πάντα πράγματα: τις σχέσεις γενικά ή συγκεκριμένα τις δικές τους και των φιλενάδων τους, την μόδα γενικά ή συγκεκριμένα την εμφάνιση,το ντύσιμο και το βάψιμό τους, ειδικά αν ένα ή περισσότερα από αυτά άλλαξε πρόσφατα, άτομα, κυρίως φίλες ή γνωστές τους που δεν βρίσκονται εκεί και τα οποία συνήθως θάβουν, δίαιτες ή καινούρια προγράμματα γυμναστικής (το yoga και το pilates έχουν την τιμητική τους) και τους άντρες γύρω τους. Το τελευταίο τελειώνει πάντα με το σίγουρο συμπέρασμα ότι πλέον οι πραγματικοί άντρες έχουν εκλείψει. Λέγοντας πραγματικοί άντρες εννοείται μιλάμε για φραγκάτους μπούληδες, με το ιδανικό να είναι ελεύθεροι επαγγελματίες ή επιχειρηματίες, ώστε να μπορούν να τις συντηρήσουν και ίσως στο μέλλον να τις κάνουν να μην χρειάζεται να συνεχίσουν την καριέρα που τόσο λατρεύουν. Αυτός θα είναι ο mister Big, o mister Right, o πρίγκηπας στο άσπρο άλογο (εδώ εννοούν αμάξι 1600cc και πάνω), ότι θέλετε παίρνετε. Αυτός θα τις κάνει να σταματήσουν να ψάχνουν την αγάπη, τη φροντίδα και το proderm κάθε σαββατόβραδο και θα φτιάξουν μαζί του οικογένεια, οπότε και θα σταματήσουν να είναι δυναμικές, ανεξάρτητες και σκληροτράχηλες γυναίκες καριέρας και φεμινίστριες, ώστε να γίνουν καλές νοικοκυρές για τον καλό τους και καλές μανάδες για τα παιδιά του. Εναλλακτικά, αντί για sex & the city, κάποιες προτιμούν τις πρωταγωνίστριες της εγχώριας βερσιόν, του Singles δηλαδή και ειδικά τη Ράνια. Οι θεωρίες της είναι λες και τις πήρε μέσα απ'το μυαλό τους.

Όταν τους μιλάς για το τι συμβαίνει γύρω τους, για πολιτικές εξελίξεις και πολιτική γενικά, για εκλογές, για ανεργία, για φτώχεια, για πείνα, για πολέμους, για το τι πρέπει να αλλάξει, παλιότερα θα σε κοιτούσαν απλά σαν εξωγήινο. Τώρα με την κρίση που έχει γίνει in, απλά παίρνουν ένα σοβαρό ύφος για λίγο και επαναλαμβάνουν κάτι σχετικό που άκουσαν από κάποιον ή είδαν στην τηλεόραση. Μετά αλλάζουν γρήγορα θέμα σε κάτι σχετικό με το πεντάπτυχο σχέσεις/εμφάνιση/δίαιτα/κουτσομπολιό/άντρες. Μπορεί να συζητήσει κάτι τέτοιο μόνο αν την αγγίζει άμεσα, πχ. αν της μειώσουν το μισθό της ίδιας. Γενικά πάντως αν θέλεις να τις πιάσεις γκόμενες, πρέπει να αποφεύγεις να αναφέρεσαι σε τέτοια θέματα και ειδικά σε κάτι σχετικό με αλλαγή ή ακόμα χειρότερα "επανάσταση", είναι σαν να τους μιλάς για το αν ο επιθετικός της ομάδας σου ήταν σε θέση offside ή όχι. Καταλαβαίνουν ότι για σένα και για ένα άλλο κομμάτι του κόσμου είναι σημαντικό, για εκείνη όμως καθόλου. Ζει στο δικό της μικρόκοσμο, όπου όλα είναι ροζ και άσπρα, γεμάτα καρδούλες, λουλουδάκια, γλυκά, χαρούμενα ζωάκια και πρίγκηπες. Μπορεί να αντιλαμβάνεται μερικές φορές ότι υπάρχει και ασχήμια στον πραγματικό κόσμο έξω απ'τον δικό της, αλλά δεν θέλει να τον κοιτάζει, γιατί χαλάει το ζαχαρένιο παραμυθάκι της. Και απλά κάνει πως δεν υπάρχει.

Στα περισσότερα θέματα έχει την άποψη και τις γνώσεις που έχει ο μέσος πολίτης και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και που είναι κυρίως ταυτόσημη με αυτή που προβάλουν τα Μ.Μ.Ε. Δηλαδή, το τυπικό κοριτσάκι σε ροζ τσιχλόφουσκα είναι χριστιανή ορθόδοξη (με την έννοια ότι λέει ότι πιστεύει, κάνει το σταυρό της όταν περνάει από εκκλησία, αλλά μπαίνει μέσα κυρίως Πάσχα και Χριστούγεννα), κεντρώα (πρώην πασόκα και νυν νεοδημοκράτισσα. ή και από πριν νεοδημοκράτισσα), ευαίσθητη στα εθνικά θέματα όπως Σκοπιανό, Κυπριακό και ελληνοτουρκικές σχέσεις, είναι κατά των ΛΑΘΡΟμεταναστών (το τονίζει) και βρίσκει την αριστερά γραφική, οπισθοδρομική και επικίνδυνη. Δεν χρειάζεται να επισημάνω νομίζω ότι δεν πάει σε πορείες, ή πάει τελικά μετά από πίεση φίλων ή γνωστών, αλλά πολύ προσεκτικά και φοβισμένα, μέχρι να φύγει αμέσως μόλις ακούσει το παραμικρό για επεισόδια ή "κουκουλοφόρους". Οι γνώσεις τις στην ιστορία, ειδικά του προηγούμενου αιώνα, περιορίζονται σ'αυτά που θυμάται από το σχολείο (όσα ήταν εντός ύλης και τα οποία είχε μάθει παπαγαλία και δεν θυμάται καθόλου, ή θυμάται τα πολύ βασικά). Τα βιβλία που διαβάζει -όταν σπάνια το κάνει- είναι συνήθως best seller φτηνής κακογραμμένης ψυχολογίας, όπως "πως να κατακτήσεις την ευτυχία/αγάπη που σου αξίζει" ή δακρύβρεχτες, σαχλές ερωτικές ιστορίες. Δυστυχώς γι'αυτή, δεν θεωρούνται λογοτεχνία ούτε αυτά, ούτε περιοδικά όπως το Cosmopolitan. Η σχέση της με τις τέχνες συνοψίζεται σε ότι παίζεται στους μεγάλους ραδιοφωνικούς σταθμούς όσον αφορά τη μουσική, ότι παίρνει όσκαρ ή ακούγεται πολύ σχετικά με σινεμά και σε ότι παράσταση πήγαν οι φίλες της με τους γκόμενους τους όσον αφορά το θέατρο. Άσχετο αλλά σημαντικό, το κοριτσάκι μας έχει οπωσδήποτε έναν "Ρουβά", δηλαδή έναν Έλληνα ή ξένο ηθοποιό/τραγουδιστή/αθλητή/celebrity, που την κάνει να ουρλιάζει ή απλά να ξερογλύφεται μόλις τον βλέπει κάπου. Δεν τη νοιάζει τι άνθρωπος είναι, αν είναι στην πραγματικότητα μαλάκας, είναι απλά γαμάτος γιατί είναι ΚΟΥΚΛΟΣ! Και δεν συγκρίνεται με τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς, δηλαδή εμάς.

Η ασφάλεια και η άνεσή της έχει τεράστια σημασία γι'αυτή και θα στερούνταν πολλά άλλα πράγματα για να αποκτήσει αυτά τα δύο σε μεγάλες δόσεις. Φοβάται υπερβολικά πολύ μην την κλέψουν/χτυπήσουν/βιάσουν/σκοτώσουν στο δρόμο ή στο σπίτι της, ειδικά οι μετανάστες, κυρίως επηρεασμένη απ'τις ειδήσεις, αφού δεν έχει συμβεί κάτι παρόμοιο στην ίδια, στις φίλες/γνωστές της ή στην γειτονιά της. Οπότε κλειδώνεται καλά στο σπίτι της και αποφεύγει εντελώς να κυκλοφορεί μόνη της τη νύχτα. Τα καλοκαίρια στις διακοπές προτιμά να κλείνει καλά ξενοδοχεία ή έστω ενοικιαζόμενα δωμάτια για τη διαμονή της, επικαλούμενη συνήθως την άνεση, την καθαριότητα και την ασφάλεια που προσφέρουν. Για ελεύθερο κάμπινγκ ούτε καν θα το συζητήσει. Αν τυχόν της το προτείνεις θα σε κοιτάξει σαν να της μιλάς για επανάσταση ή για offside. Η άποψή της για την αστυνομία και τον στρατό είναι από θετική μέχρι "χωρίς αυτά θα υπήρχε χάος και ζούγκλα".

Δεν αμφισβητεί ποτέ τίποτα από αυτά που έχει μάθει από μικρή στο σχολείο ή από γονείς ή που έχει θεωρήσει ως δεδομένα (συνήθως από τις φίλες της, από ταινίες blockbuster ή από την TV) στην πορεία της ζωής της. Είτε είναι απόψεις, προκαταλήψεις, δεισιδαιμονίες, παγκόσμια γεγονότα, ιστορία, τρόπος ζωής, θρησκεία ή και κοσμοθεωρία. Μην προσπαθήσεις να την πείσεις να αλλάξει θεώρηση, όσα επιχειρήματα και να νομίζεις ότι έχεις, απλά θα σε γράψει στο μουνί της (sorry κορίτσια), γιατί "έτσι είναι και εσύ λες βλακείες". Αυτή εκεί, ότι και να πεις, θα πιστεύει στον Αδάμ και την Εύα, ότι δεν υπήρχαν δεινόσαυροι, στη διεθνή τρομοκρατία των μουσουλμάνων ταλιμπάν που πρέπει να καταπολεμήσουμε όλοι, στους μοχθηρούς, εγκληματίες και σκουρόχρωμους μετανάστες, στα σκοτεινά σχέδια εναντίον της ελληνορθοδοξίας, στις προφητείες του γέροντα Παϊσιου, στα ζώδια και στο κυνήγι του χρήματος και των υλικών αγαθών. Σταματάω εδώ όμως, γιατί παρασύρθηκα λίγο είναι η αλήθεια..

Οι αγαπημένες της ασχολίες είναι το shopping therapy, το ποτάκι με τα κορίτσια, η μαγειρική/ζαχαροπλαστική, το να νομίζει ότι ερωτεύεται κάθε τρεις και λίγο και να ψάχνει την πραγματική αγάπη. Περνάει ατελείωτες ώρες στον καθρέπτη της όταν βάφεται ή δοκιμάζει ρούχα, και είναι διατεθειμένη να χαλάσει τρομερά ποσά για να είναι όσο το δυνατόν πιο όμορφη, πιο αδύνατη και πιο "sexy" για τους άντρες -ή έστω όπως της έχει πλασάρει η TV πως πρέπει να είναι μια γυναίκα για να αρέσει στο άλλο φύλο-, αν και δηλώνει φεμινίστρια. Αλλά δεν θα καταλάβει την αντίφαση, μην προσπαθείτε άσκοπα. Θεωρεί, πως βελτιώνοντας απλά την εικόνα της στους άλλους, γίνεται αυτόματα καλύτερη.

Ουφ.. ακόμα ένα..

Γράφει πλέον και σε blog, αντικαθιστώντας το ροζ ημερολόγιο που είχε από μικρούλα. Ω ναι, έγινε μόδα και αυτό βλέπεις, άσε που γράφει και η ΘΕΑ η Carrie! Γράφει λοιπόν για τα συναισθήματά της και πως αυτά αλλάζουν κάθε μέρα, συνήθως μιλώντας γενικά, αόριστα και μυστήρια, για να μη μάθουν οι αμέτρητοι φανατικοί fans, paparazzi και stalkers της πολλές λεπτομέρειες για την προσωπική και ερωτική της ζωή. Εκεί μπορεί και να θάβει και πρώην της, μιλώντας πάλι αόριστα και γενικά, για να μην καταλάβουν όλοι, αλλά μόνο οι ίδιοι οι πρώην ότι μιλάει γι'αυτούς. Επίσης μπορεί να γράφει και για ρούχα που πήρε, γλυκά που έφτιαξε, βόλτες που πήγε κλπ. Σχολιασμό πολιτικών ή κοινωνικών θεμάτων/γεγονότων μη ψάξεις να βρεις εκεί, περισσότερο πιθανό είναι να βρεις ανάρτηση για μπάλα. Άλλωστε είναι απολιτίκ και στις εκλογές ψηφίζει συνήθως ότι πει ο μπαμπάς της.

Αν έχεις γνωρίσει, ξέρεις, ή είσαι εσύ η ίδια ένα τέτοιο -κατά τα άλλα γλυκύτατο- κορίτσάκι, μην τρελαίνεσαι, μη χολοσκάς. Δε φταις εσύ, απλά είσαι ένα ακόμη θύμα της τηλεόρασης, του αμερικάνικου life style και της νεοελληνικής παιδείας και νοοτροπίας. Ντάξει, μπορεί να φταίει λίγο και ο μπαμπακούλης σου, που σε μεγάλωσε σαν την πριγκήπισσα Σίσσυ.. Αυτό που με εκνευρίζει όμως σε σένα, είναι ότι δεν μπορείς με τίποτα να το αντιληφθείς, δεν προσπαθείς να το αλλάξεις και παρασύρεις και άλλους στον πάτο μαζί σου. Κατά τα άλλα δε με ενοχλείς καθόλου, μου είσαι σχεδόν αδιάφορη. Φιλικά πάντα..

Πάτερ ημών

ο εν τοις ουρανοίς,

αγιασθήτω το όνομα Σου.

Ελθέτω η βασιλεία Σου.

Γενηθήτω το θέλημα Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης.

Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον.

Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών,

ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών.

Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν,

αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Αμήν.

Ευχαριστω τον θεουλη που εδωσε δουλιτσα και υγεια κ ευτυχια.Εγω το μονο που μπορω να κανω ειναι την προσευχουλα μου μπας και με δει και μου πει Μπραβο Τεκνο Μου Βασιλειε εισαι Καλος Χριστιανος.

Deus Ex Machina - Μπασταρδοκρατία

Δικαιώματα που ξέρατε τώρα δεν υπάρχουν

υπάρχει μια σκατοζωή και μια τυφλή υπακοή

με την εκμετάλλευση και τον ηλίθιο φόβο

οι μαλάκες αρχηγοί σου γαμάνε την ψυχή.

Δεν είναι δημοκρατία, δεν είναι ελευθερία

είναι μόνο μια μπασταρδοκρατία.

Παντού λογοκρισία και βρώμικες παγίδες

συνέχεια σε ελέγχουν ακόμα και όταν φτύνεις

ψέματα σου λένε για αγάπη και ειρήνη

και στο φαΐ σου ρίχνουν μισό κιλό στρυχνίνη.

Ως πότε θα ανεχόμαστε στη μάπα να μας φτύνουν

και θα τους αφήνουμε το μέλλον μας να σβήνουν;

Συνέχεια μας κτυπούν στις φυλακές μας ρίχνουν

μα ότι και να κάνουν το στόμα δε μας κλείνουν. Ποτε!

Για ποια δημοκρατία μιλάμε;

Για ποια ελευθερία μιλάμε;

Εμείς μιλάμε μόνο για μια

μπασταρδοκρατία.

Ποίημα: "Muere lentamente" - "Αργοπεθαίνει"

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,

επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,

όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,

όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του,

όποιος δεν μιλά σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος,

όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο

και τα διαλυτικά σημεία στο «ι»

αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια,

που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο,

που κάνουν την καρδιά να χτυπά στο λάθος

και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,

όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,

όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα

για να κυνηγήσει ένα όνειρο,

όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον για μια φορά στη ζωή του

ν᾿αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει,

όποιος δεν διαβάζει,

όποιος δεν ακούει μουσική,

όποιος δεν βρίσκει χάρη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,

όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,

όποιος δαπανά μέρες παραπονούμενος για την κακή του τύχη,

ή για την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα, ένα σχέδιο πριν το αρχίσει,

όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει,

όποιος δεν απαντά, όταν τον ρωτούν κάτι που ξέρει.

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,

όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός

χρειάζεται μία προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη

από το απλό γεγονός της αναπνοής.

Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη

μιας λαμπρής ευτυχίας.

του Νεφταλί Ρικάρντο Ρέγιες Μπασοάλτο, γνωστού και ως Πάμπλο Νερούδα, Χιλιανού συγγραφέα και ποιητή.

Αφιερωμένο σε όσους «αργοπεθαίνουν», αλλά και σε όσους κατάφεραν να «ζουν».

Πρόταση: Black Mirror (TV mini-series, 2011)

http://www.imdb.com/title/tt2085059/

Αγγλική μίνι σειρά τριών επεισοδίων με στοιχεία sci-fi, μαύρης κωμωδίας, δράματος αλλά και με πολλές στιγμές αγωνίας. Δεν είναι τόσο ευρέως γνωστή και τη θεωρώ "διαμαντάκι".

Ο δημιουργός της, Charlie Brooker, εξήγησε τον τίτλο στη The Guardian σημειώνοντας: "Αν η τεχνολογία είναι φάρμακο --και πράγματι μοιάζει να είναι--, τότε ποιές ακριβώς είναι οι παρενέργειές του; Σ'αυτό ακριβώς το διάστημα, μεταξύ της απόλαυσης και της δυσφορίας εστιάζει η σειρά. Τον Μαύρο Καθρέπτη του τίτλου θα τον βρείτε σε κάθε τοίχο, σε κάθε γραφείο, σε κάθε παλάμη κάθε χεριού...Είναι η κρύα φωτεινή οθόνη μιας τηλεόρασης, ενός υπολογιστή, ενός smartphone". Τα επεισόδια είναι εντελώς ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, δεν καταπιάνονται με το ίδιο ακριβώς θέμα, δεν εκτυλίσσονται στην ίδια εποχή, αφήνουν διαφορετική αίσθηση και στο καθένα παίζουν διαφορετικοί ηθοποιοί, στοιχεία που ίσως σας ξαφνιάσουν και σας ξενίσουν. Θα καταλάβετε όμως ότι όλα βγάζουν μια κοινή αλήθεια. Ποια είναι αυτή, θα το ανακαλύψετε μόνοι σας. Πάρτε μια μικρή γεύση και καλή προβολή:

Ντοκιμαντέρ: Το Χρήμα ως Χρέος II

Το Ντοκιμαντέρ Money as Debt - Το χρήμα ως χρέος έγινε ευρέως γνωστό στο ίντερνετ με χιλιάδες αναδημοσιεύσεις σε sites και blogs γιατί εξηγεί πολύ αναλυτικά και με απλά λόγια τη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος.Κυρίως κάνει κατανοητό στο κοινό τον όρο κλασματικό Αποθεματικό Σύστημα και πως τα περισσότερα χρήματα που υπάρχουν βασίζονται στο χρέος.

Το 2009 ο Paul Grignon (ο συντάκτης του Money as Debt 1) κυκλοφορήσε ένα δεύτερο ντοκιμαντέρ που ονομάζεται Money as Debt II – Promises Unleashed διάρκειας 77 λεπτών, επικαιροποιημένο και για την καπιταλιστική κρίση.. Δυστυχώς δεν έχει ακόμη γίνει ιδιαίτερα γνωστό.

Σε αυτό το δεύτερο βίντεο, που επεκτείνεται επί του πρώτου, δείχνει πως τα δάνεια των τραπεζών και των ανθρώπων χτιζονται σε υποσχέσεις και στην πραγματικότητα, ακόμη και τα χρήματα σας που έχετε ως "κατάθεση" στην τράπεζα δεν είναι πλέον δικά σας, αλλά απλώς βασίζεστε σε μια υπόσχεση της τράπεζας ότι θα σας τα επιστρέψει. Και αυτό με τη σειρά του παρουσιάζει με πολύ απλό και κατανοητό τρόπο (με καρτούν) βασικές έννοιες σχετικά -κυρίως- με το τραπεζικό σύστημα.

Προς το τέλος του βίντεο δίνει ορισμένα παραδείγματα των διαφορετικών λύσεων που θα μπορούσαν να αποτρέψουν την κατάρρευση ολόκληρου του παγκόσμιου νομισματικού συστήματος

Παρακολουθήστε το ντοκιμαντέρ "Money as Debt 2 – Promises Unleashed" (Το Χρήμα ως χρέος, Μέρος 2ο) στο οποίο αναλύεται με σαφή και απλό τρόπο η οικονομική σκλαβιά την οποία βιώνουμε!

Earth - His Teeth Did Brightly Shine (from Angels of Darkness, Demons of...

Tο ταξιδι τoυ ειχε ξεκινησει, αυτος και ο Σμας, το λυκόσκυλο του. Τιποτα δεν θα ηταν πια οπως πριν το ειχε παρει αποφαση, να τα αφησει ολα πισω, να ξεκινησει κατι καινουριο στην ζωη του..... Ειχαν χαθει εδω κ 3 μερες σε μια ερημο που τους εκανε την ζωη δυσκολη.απο την κουραση εβλεπε στην σκονη που φυσαγε ο αερας τους χειροτερους του εφιαλτες σε μορφη τοσο δυσνοητη που δεν εδωσε σημασια. Συνεχισε αγερωχος την αποστολη του, να βρει την ελευθερια του...

Καλωσορίζω...

....με πολύ χαρά (και λίγο φόβο) τον Συννεφοκλωτσιστή (Cloudkicker) στο blog. Μπορεί να έχουμε τεράστιο χάσμα απόψεων και ιδεολογιών --αυτός είναι μνημονιακός και χουντοβασιλικός μέχρι αηδίας, έχει και τεράστια προσωπογραφία του Κωνσταντίνου του τέως στο σαλόνι του--, αλλά θα προσπαθήσουμε να συνυπάρξουμε αρμονικά (αν και δεν το βλέπω) σ'αυτή τη γωνίτσα του διαδικτύου.

Πέρα από την πλάκα τώρα, γουέλκαμ ον μπορντ μέιτ. Αφιερώνω και ένα song ενός αγαπημένου σου τραγουδοποιού από το soundtrack μιας πολυαγαπημένης μου ταινίας.

Η καλή και δημιουργική συνύπαρξή μας εδώ, όπως και το ότι θα περάσουμε καλά, ξέρω ότι είναι...guaranteed.

Υ.Γ.: Σημειώνω και καθησυχάζω ταυτόχρονα ότι οι επόμενες αναρτήσεις μας ΔΕΝ θα ακούγονται τόσο...γκέι.

Το βίντεο που πρέπει να βλέπουμε κάθε μέρα

Κλασικότατο.Τα χώνει ο Σαρλός...

Cloudkicker - Viceroy

Γεια Χαρά Υπέροχό μας βλογκ.Ποδαρικό με τον ψευδώνυμο...

Ελεύθερο internet στις φυλακές

Στην πέμπτη φορά που χτύπησε το ξυπνητήρι του i-phone του, ξύπνησε. Το είχε ακυρώσει τις προηγούμενες τέσσερις φορές και χουζούρευε. Την προηγούμενη νύχτα είχε κοιμηθεί κατά τις τέσσερις και. Είχε τραβήξει ως αργά μια συζήτηση με ένα διαδικτυακό του φίλο για τον νέο νόμο που θα καταργούσε εντελώς την πειρατεία μέσω ίντερνετ και δεν έθετε κανένα όριο στην παρακολούθηση και ποινικοποίηση των σχολίων και των άρθρων στα blogs των χρηστών και γενικά στο διαδίκτυο. Το νέο είχε διαδοθεί μέσα σε κάμποσες ώρες μέσω των κοινωνικών δικτύων σε όλο τον κόσμο και ήδη υπήρχαν πολλές αντιδράσεις γι'αυτό το νόμο-έκτρωμα, εκατομμύρια χρήστες όλων των ηλικιών είχαν παραπονεθεί έντονα όπου και όπως μπορούσαν και όλα έδειχναν ότι θα τον έπαιρναν πίσω.

Δεν έπρεπε να εφησυχάζεται κανείς όμως, έπρεπε να είναι όλοι συνέχεια σε εγρήγορση ώστε να αποτρέψουν εν τη γενέσει της κάθε παρόμοια προσπάθεια φίμωσης και καταπάτησης της ελευθερίας της έκφρασης στο ίντερνετ στο μέλλον, ήταν μείζονος σημασίας. Δεν άργησε να καταλάβει ότι είχε ξεμείνει από καφέ και χαρτάκια για στρίψιμο. Έβρισε δυνατά προς κάποιον άγνωστο ακροατή και άνοιξε χασμουριώντας έντονα τον υπολογιστή του, ένα macbook. Πληκτρολόγησε την ιστοσελίδα του πιο κοντινού του διαδικτυακού παντοπωλείου και παρήγγειλε αυτά που χρειαζόταν. Έβαλε μουσική στον υπολογιστή και άνοιξε το twitter του για να δει τα νέα της ημέρας. Τα πολιτικά είχαν σταματήσει να τον ενδιαφέρουν εδώ και καιρό, όπως και τον περισσότερο κόσμο. Ενώ παλιότερα ασχολιόταν έντονα, κάποια στιγμή κατάλαβε ότι δεν μπορεί να αλλάξει απολύτως τίποτα, έπρεπε απλά να το συνειδητοποιήσει. Και το έκανε.

Όσοι λίγοι και τρελοί, -κυρίως αναρχικοί-

έβγαιναν ακόμα στους δρόμους συλλαμβάνονταν αμέσως, είχε γίνει πλέον ένα πολύ συνηθισμένο, καθημερινό φαινόμενο και δεν το ανέφεραν καν στις ειδήσεις, ούτε στο ίντερνετ. Ειδικά αφού είχαν πενταπλασιαστεί οι περιπολίες των αστυνομικών και των νέων ειδικών ομάδων περιφρούρησης της πόλης μετά από εκείνο τον περιβόητο "Μαύρο Νοέμβρη του 2013", τη 17η μέρα του οποίου, είχε γίνει το μεγαλύτερο αντάρτικο πόλης στην ιστορία της χώρας και είχε καεί σχεδόν το ένα τρίτο της Αθήνας καθώς και υπέστη καταστροφές και το κτίριο της Βουλής μετά από μια μεγάλη διαδήλωση.

Έτσι τουλάχιστον έλεγαν τα Μ.Μ.Ε., γιατί κάποιες πηγές και διάφορα blogs στο διαδίκτυο ανέφεραν ότι η πλειοψηφία των κτιρίων που κάηκαν και καταστράφηκαν ήταν τράπεζες και μεγάλα καταστήματα. Άλλα επίσης μετέδιδαν δεκάδες βίντεο και φωτογραφίες κουκουλοφόρων με καδρόνια,

πέτρες και μολότοφ που βρίσκονταν μαζί, δίπλα δίπλα με αστυνομικούς των ΜΑΤ και συνομιλούσαν σε διάφορα στενά.

Μετά από εκείνη τη νύχτα, ανέλαβε ο στρατός με τανκς να καταπνίξει επιτυχώς τελικά την εξέγερση και ορίστηκαν άμεσα εκλογές, τις οποίες κέρδισε άνετα με ποσοστό 68% η ΠΑνελλήνια Δημοκρατική Ορθόδοξη Συμμαχία, η συνένωση δηλαδή του ΠΑ.ΣΟ.Κ., της Νέας Δημοκρατίας, του ΛΑ.Ο.Σ., της ΔΗμοκρατικής ΣΥμμαχίας και της Χρυσής Αυγής. Τα αριστερά κόμματα είχαν συγκεντρώσει όλα μαζί 8%, κυρίως ως συνέπεια των κατηγοριών περί σύνδεσής τους πολιτικά με τους ταραξίες κουκουλοφόρους και ότι δεν κατέκριναν επαρκώς την "βία απ'όπου κι αν προέρχεται". Έτσι τελικά κανένα δεν μπόρεσε να μπει στη νέα Βουλή.

Στα περισσότερα κανάλια, πολιτικοί και δημοσιογράφοι δήλωναν πολύ ευχαριστημένοι που επιτέλους "επετεύχθη η πολυπόθητη συναίνεση και συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων του τόπου ώστε να βγει η χώρα απ'την κρίση" και που "ο λαός ψήφισε σωστά και πατριωτικά για τη σωτηρία της Ελλάδας".

Από τότε, δηλαδή 5 χρόνια μετά, είχαν αλλάξει αρκετά πράγματα.

Είχε επανεκλεγεί η ΠΑ.Δ.Ο.Σ. το 2017, η χώρα βέβαια ήταν ακόμα σε καθεστώς επιτήρησης από τους ευρωπαίους δανειστές και το Δ.Ν.Τ., αλλά όλοι έλεγαν πως είχε μπει σε δυναμική τροχιά ανάπτυξης, είχε μόλις υπογραφεί άλλωστε και το πέμπτο μνημόνιο. Βέβαια σύμφωνα με κάποιους, η πραγματική ανεργία είχε ξεπεράσει το 60% και μόλις ο ένας στους πέντε νέους μέχρι 25 ετών εργαζόταν, κυρίως σε καθεστώς ημι-απασχόλησης. Ο κατώτατος μισθός ήταν στα 150 ευρώ.

Οι δρόμοι ήταν άδειοι και καθαροί και πολλοί αναρωτιούνταν που είχαν εξαφανιστεί οι χιλιάδες άστεγοι που έβλεπες σε κάθε στενό πριν από 5 χρόνια. Το ίδιο θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος και για τους μετανάστες. Ακόμη, είχε ψηφιστεί απ'τη βουλή και νέο Σύνταγμα, κατά το οποίο δικαίωμα ψήφου είχαν πλέον μόνο όσοι εργάζονταν. Οι περισσότεροι πλέον από τους ψηφοφόρους μπορούσαν να ψηφίσουν και μέσω του διαδικτύου με την καθιέρωση της ηλεκτρονικής ψήφου. Επιπλέον, οι διαδηλώσεις ουσιαστικά είχαν γίνει παράνομες, ώστε να μην επαναληφθούν παρόμοια περιστατικά με εκείνα του Μαύρου Νοέμβρη. Τέλος, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, είχε μειωθεί ο πληθυσμός κατά 37% τα τελευταία 7 χρόνια, περισσότερο λόγω μετανάστευσης σε άλλες πιο ανεπτυγμένες χώρες, αλλά και λόγω της δραματικής αύξησης των αυτοκτονιών, του υποσιτισμού και των ανθρωποκτονιών. Παρόλ'αυτά, όλο και περισσότερες ξένες πολυεθνικές επέλεγαν την Ελλάδα για να διευρύνουν τις επιχειρήσεις τους, κυρίως λόγω των πολύ χαμηλών μισθών που ζητούσαν οι ντόπιοι.

Έβαλε να κατεβαίνει μια ταινία στο vuze και άνοιξε το skype για να δει αν είχαν μπει οι φίλοι του για να μιλήσουν. Σε λίγες ώρες έπρεπε να ασχοληθεί με το project που είχε αναλάβει για μια εταιρία γερμανικών συμφερόντων, την WiCom, η οποία σύντομα θα γινόταν η μεγαλύτερη πάροχος τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών στην Ελλάδα.

Ότι είχε στο σπίτι του σχεδόν του το είχε προσφέρει η εταιρία. Ήταν πολύ ευχαριστημένος γι'αυτό, και σύντομα θα ανανέωνε τη σύμβασή του μαζί της για άλλους τρεις μήνες, αν όλα πήγαιναν καλά με το project. Δεν ήθελε να σκέφτεται την αντίθετη περίπτωση, να μην τους άρεσε, να τον απέλυαν και τελικά να του έπαιρναν το σπίτι στην Άνω Κηφισιά όπου βρισκόταν, το macbook, το i-phone και να αναγκαζόταν να μείνει στο δρόμο, ή εκεί που τέλοσπάντων πήγαιναν τους άστεγους και τους μετανάστες. Αλήθεια, που τους πήγαιναν; Θα το έψαχνε κάποια στιγμή, μετά τον καφέ και την ταινία, ίσως και αύριο.

Άκουσε επιτέλους το κουδούνι, παρέλαβε τα χαρτάκια και τον καφέ στη θυρίδα της βαριάς πόρτας ασφαλείας, πλήρωσε και άρχισε να μιλάει με τους φίλους του στο skype. Δεν τους είχε συναντήσει ποτέ από κοντά βέβαια, παρόλα αυτά είχαν πολλά κοινά, ήταν μάλιστα κι αυτοί κατά του νέου νόμου για την πειρατεία.

Άκουσε κάτι σαν πυροβολισμό έξω στο δρόμο, κάπου μακριά και μετά κάτι σαν κραυγή, μάλλον γυναικεία. "Είναι χαζοί γαμώτο, γιατί επιμένουν ακόμα;" σκέφτηκε ενώ έκανε την πρώτη ρουφηξιά απ'το τσιγάρο του.

Working Class Hero - John Lennon

Ένα τραγούδι -όχι από τα πιο προβεβλημένα του Lennon-.

Χάλαγε την εικόνα του ως ήρεμου, παθητικού φιλειρηνιστή.

Ήταν πολύ επαναστατικό για τα γούστα τους.

Απολαύστε.

Μετάφραση:

Απ'τη γέννησή σου σε κάνουν να νιώθεις μικρός,

με το να μη σου αφήνουν χρόνο, αντί να στον δίνουν ολόκληρο,

μέχρι που ο πόνος είναι τόσο μεγάλος που νιώθεις ένα τίποτα.

Ήρωας της εργατικής τάξης είναι κάτι που μπορείς να είσαι.

Ήρωας της εργατικής τάξης είναι κάτι που μπορείς να είσαι.

Σε πληγώνουν στο σπίτι και σε χτυπάνε στο σχολείο,

σε μισούν αν είσαι έξυπνος και σιχαίνονται τους ανόητους,

μέχρι που είσαι τόσο τρελός που δεν μπορείς να ακολουθήσεις τους κανόνες τους.

Ήρωας της εργατικής τάξης είναι κάτι που μπορείς να είσαι.

Ήρωας της εργατικής τάξης είναι κάτι που μπορείς να είσαι.

Αφού σε έχουν βασανίσει και τρομάξει για είκοσι χρόνια,

μετά περιμένουν να επιλέξεις καριέρα,

ενώ εσύ δεν μπορείς να λειτουργήσεις, είσαι γεμάτος από τρόμο.

Ήρωας της εργατικής τάξης είναι κάτι που μπορείς να είσαι

Ήρωας της εργατικής τάξης είναι κάτι που μπορείς να είσαι

Σε ναρκώνουν με τη θρησκεία, το σεξ και την τηλεόραση

και νομίζεις ότι είσαι τόσο έξυπνος και αταξικός και ελεύθερος,

αλλά είσαι ακόμα ένας χωριάτης, όπως το βλέπω εγώ.

Ήρωας της εργατικής τάξης είναι κάτι που μπορείς να είσαι.

Ήρωας της εργατικής τάξης είναι κάτι που μπορείς να είσαι.

Υπάρχει ακόμα χώρος στην κορυφή, σου λένε.

Αλλά πρώτα πρέπει να μάθεις να χαμογελάς καθώς θα σκοτώνεις

αν θες να είσαι σαν τους τυχερούς εκεί ψηλά στο λόφο.

Ήρωας της εργατικής τάξης είναι κάτι που μπορείς να είσαι.

Ήρωας της εργατικής τάξης είναι κάτι που μπορείς να είσαι.

Αν θες να γίνεις ήρωας, απλά ακολούθησέ με.

Αν θες να γίνεις ήρωας, απλά ακολούθησέ με.